Had Christus aan de Vader tijdens Zijn gebed over de beker in Gethsemane tegensprekt?

• Het gebed in de Hof van Gethsemane wordt beschreven door alle synoptische evangelisten. Dit is de gebeurtenis na het Laatste Avondmaal vóór Zijn arrestatie en lijden, kruisiging, dood, door begrafenis en opstanding. In de evangeliën zijn het verzen: Mattheüs XXVI, 36-46; Markus XIV, 32-42; Lukas XXII, 31-34. Veel mensen hebben een vraag: wat de smeekbede en het gedrag van Christus betekent.
• Christus twijfelde niet in Gethsemane, noch argumenteerde Hij. Maar het is ongebruikelijk dat een persoon naar lijden en dood willen, dit komt duidelijk tot uiting in zijn gebed. Hij weet echter wat er gaat gebeuren en het sterkt Hem als mens.
• We kunnen ook zeggen dat Christus niet fanatiek was.

Wat is het probleem?

• Maar hoeveel je ook nadenkt over een gelukkige toekomst, over overwinning, etc., het verlangen om te lijden komt nog steeds niet op, evenals het verlangen om te sterven. Daarom is het verkeerd om te denken dat Christus als persoon gewoon besefte wat er na lijden en dood zou gebeuren en daarom in staat was zijn gevoelens en verlangens de baas te worden. Nee dat is zo'n niet.
• Het was de overeenstemming met Gods wil voor Zijn offer dat nodig was voor de redding van de mensheid. Anders zou de mens gescheiden blijven en het oneens zijn met God. Denk aan het kind. Het voorbeeld komt uit het boek Everything is Negotiable van Gevin Kennedy, maar het is zo belangrijk. Dus stel je voor dat je kind (als hij of zij is, en zo niet, stel je dan voor dat hij / zij is) niet van kool houdt, namelijk dat het moet worden gegeten zodat het kind gezond is. Je zegt: Oké, eet eerst kool en dan je favoriete ijs. Het kind is klaar om ijs te eten… MAAR… hij/zij wil geen kool eten. En welke opties je ook bedenkt als hij/zij niet van kool houdt… Je hebt het vast wel begrepen.

Hoe heeft Hij het gedaan?

• Dat gaat eigenlijk over de onwil om te lijden en te sterven in kwestie. Over het verlangen om te leven en te genieten.
• De menselijke geest (mind) van Christus wist wat er zou gebeuren, omdat hij hypostatische verbonden was met de geest (mind) van God (als twee geesten (minds) in de een Persoon (Hypostase)). Daarom leed Christus wijs, Hij kende alle gevolgen en gebeurtenissen in die zaak. Het was een bewuste actie. Er was dus geen weerstand van de geest. En vanaf de kant van het testament. Christus' menselijke wil is gehoorzaam aan Gods wil. Merk op dat God als mens niet alleen won door bewustzijn en kennis van de komende overwinning (hoewel het hier betekenis voor heeft, eigenlijk voor de geest van Christus), maar ook door gehoorzaamheid, vertrouwen en gemeenschap met de Vader en de Heilige Geest.
• Gehoorzaamheid. Een mens is in staat om iemands wil als zijn/haar eigen wil waar te nemen en daaraan te gehoorzamen. Dit vermogen om te delen, deel te nemen aan iemands wil wordt toestemming (consent) genoemd, en in andere gevallen gehoorzaamheid en dergelijke. Het vermogen van iemands wil om de wil van de andere persoon zich eigen te maken door gehoorzaamheid, door deelname.
• Vertrouwen. Om te voorkomen dat dit weerstand oproept, is vertrouwen nodig. Christus, als mens, vertrouwt Zich volledig toe als God, zowel als aan de Vader en de Heilige Geest. Daarom is Zijn gehoorzaamheid als mens gratis.
• Communie (vereniging). Daarom bidt Christus, want deze eenheid met de Vader en de Geest (evenals de omgang met de gezonden engel, zoals in Lukas) sterkt Hem. Deze gemeenschap, deze omgang, deze deelname aan de wil van God maakt de wil van de mens, maakt hem in staat om vrijwillig lijden en dood te aanvaarden. Dat is eigenlijk de betekenis van bidden. Niet in strijd of verzet, maar in participatie, gemeenschap en gehoorzaamheid in vertrouwen.

Glorie zij U, onze God, glorie zij U!

Bron van de originele Oekraïense tekst: Моління про чашу